تأثیر ترامپ بر بازار سرمایه، سناریو فشار حداکثری یا مذاکره مستقیم!

سیاوش وکیلی از وجود دو سناریو فشار حداکثری یا مذاکره مستقیم ایران و آمریکا با سرکار آمدن ترامپ و پیامدهای هر کدام از سناریوها برای بازار سرمایه می‌گوید!

سناریوهای بازار سرمایه با تحلیف ترامپ، فشار حداکثری یا مذاکره مستقیم

 سیاوش وکیلی بیان می‌کند با آغاز دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ و ورود او به کاخ‌سفید از 20ژانویه، با توجه به بردار اطلاعات فعلی دو سناریو را می‌توان در نظر گرفت. هر کدام از این سناریوها می‌‌‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم شرایط بازار سهام ایران را تحت‌تاثیر قرار دهد.

• سناریوی اول: فشار حداکثری و احتمال درگیری نظامی

در این سناریو، ترامپ سیاست فشار حداکثری را با شدت بیشتری دنبال می‌کند و حتی احتمال درگیری نظامی یا حمله به تاسیسات هسته‌‌‌ای ایران مطرح می‌شود. پیامدهای این رویکرد بر بازار سهام ایران عبارتند از:

افزایش نرخ ارز: افزایش تنش‌‌‌ها و تحریم‌‌‌های جدید می‌‌‌تواند به جهش نرخ دلار منجر شود. این امر در کوتاه‌‌‌مدت به سود صنایع صادرات‌‌‌محور مانند پتروشیمی‌‌‌ها، فولادی‌‌‌ها و معدنی‌‌‌هاست؛ زیرا درآمد آنها به ارز است، اما در بلندمدت به دلیل نا‌‌‌اطمینانی از نا‌توانی شرکت‌های صادراتی در فروش محصولاتشان مخرب خواهد بود.

افزایش ریسک‌‌‌های سیستماتیک : افزایش نااطمینانی و احتمال درگیری نظامی می‌‌‌تواند سرمایه‌گذاران را به خروج از بازارسرمایه وادار کند؛ این موضوع کاهش نقدینگی و افت شاخص‌‌‌های اصلی بازار را در پی خواهد داشت.

فشار بر صنایع داخلی : صنایع وابسته به واردات مانند خودروسازی و بانک‌ها، به دلیل افزایش هزینه‌‌‌های تولید و کاهش تقاضای داخلی، ممکن است دچار افت جدی شوند. در این سناریو، رشد نرخ دلار ممکن است سود برخی صنایع صادرات‌‌‌محور را افزایش دهد، اما تاثیرات منفی ناشی از افزایش ریسک‌‌‌های سیاسی احتمالا غالب خواهد بود.

 

• سناریوی دوم: مذاکره مستقیم ایران و آمریکا

اگر دولت ترامپ به سمت مذاکره با ایران حرکت کند، اثرات این رویکرد بر بازارسرمایه ایران می‌‌‌تواند مثبت باشد. پیامدهای احتمالی این سناریو عبارتند از:

کاهش تنش‌‌‌های سیاسی: بهبود روابط بین‌المللی می‌‌‌تواند فضای روانی بازار سهام را بهبود بخشد و به افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران و ورود نقدینگی جدید منجر شود.

کاهش نرخ دلار : کاهش تنش‌‌‌ها ممکن است موجب افت نرخ ارز شود. این امر ممکن است سودآوری صنایع صادرات‌‌‌محور را کاهش دهد، اما صنایع وابسته به واردات مانند خودروسازی، داروسازی و غذایی از این شرایط منتفع خواهند شد.

 :ورود سرمایه خارجی  : در صورت کاهش تحریم‌‌‌ها، امکان جذب سرمایه‌گذاری خارجی در صنایع مختلف افزایش خواهد یافت که می‌‌‌تواند ارزش سهام شرکت‌های مرتبط را بالا ببرد.

افزایش سودآوری شرکت‌ها : کاهش هزینه‌‌‌های ناشی از تحریم‌‌‌ها، مانند هزینه حمل‌‌‌ونقل و واردات مواد اولیه، سودآوری شرکت‌های بورسی را بهبود خواهد داد.

• چالش احتمالی: فرسایشی شدن مذاکرات

یکی از مشکلات احتمالی در سناریوی دوم، طولانی و فرسایشی شدن مذاکرات است. این وضعیت می‌‌‌تواند پیامدهای زیر را برای بازار سهام ایران به همراه داشته باشد:

افزایش نااطمینانی: سرمایه‌گذاران ممکن است به دلیل عدم‌اطمینان از نتایج مذاکرات، از ورود به بازار سهام خودداری کنند.

:نوسانات شاخص‌‌‌ها  طولانی شدن مذاکرات ممکن است موجب شود بازار سهام رشد اولیه خود را از دست بدهد و در وضعیت نوسانی باقی بماند.

:فشار بر ارزش ریال اگر تحریم‌‌‌ها به طور کامل رفع نشوند، ارزش ریال ممکن است، همچنان تحت فشار باقی بماند و این بر هزینه‌‌‌های شرکت‌ها تاثیر منفی خواهد گذاشت.

برای کاهش اثرات منفی فرسایشی شدن مذاکرات، تقویت توان تولید داخلی و مدیریت انتظارات سرمایه‌گذاران ضروری است.

• جمع‌‌‌بندی و نتیجه‌‌‌گیری

بازار سهام ایران در مواجهه با سیاست‌‌‌های دولت ترامپ می‌‌‌تواند تحت‌تاثیر دو سناریوی متفاوت قرار گیرد. در سناریوی فشار حداکثری، افزایش تنش‌‌‌ها و ریسک‌‌‌های سیاسی احتمالا تاثیر منفی شدیدی بر بازار خواهد گذاشت، در حالی که صنایع صادرات‌‌‌محور ممکن است از رشد نرخ ارز منتفع شوند.در سناریوی مذاکره، کاهش تنش‌‌‌ها و بهبود روابط بین‌المللی می‌‌‌تواند موجب رشد شاخص‌‌‌ها و افزایش ارزش سهام شرکت‌ها شود. با این حال، خطر طولانی شدن مذاکرات در سناریوی دوم می‌‌‌تواند بازار را برای مدت قابل‌توجهی در وضعیت بلاتکلیفی نگه دارد. در چنین شرایطی، اصلاحات ساختاری و کاهش وابستگی به نتایج مذاکرات، کلید ثبات و رشد بازار سهام ایران خواهد بود. سرمایه‌گذاران باید با دقت تحولات سیاسی را دنبال کرده و استراتژی‌‌‌های خود را متناسب با این تغییرات تنظیم کنند.در یک رویکرد کلی آنچه از شواهد برمی‌‌‌آید، نشان می‌دهد دولت جدید آمریکا سلسله اقداماتی را درجهت فشار بر فروش نفت ایران در دستورکار قرار داده است که این امر از حیث سیاست داخلی هرچند موجب تقویت نگاه دولت به بازار سرمایه می‌شود، اما موفقیت آن منوط به وجود اعتماد عمومی است که در حال حاضر چالش بزرگی در این زمینه وجود دارد.